مغز همه ما محدودیت هایی دارد، افزایش ظرفیت فکر و اندیشه، بدون توجه به کالبد و تعاملات اجتماعی ممکن نیست!

به گزارش مجله هاستفا، به تازگی کتابی با اسم The Extended Mind: The Power of Thinking Outside the Brain به وسیله آنی مورفی پاول نوشته و منتشر شده. او یک نویسنده علمی است که در نشریه های معتبری مانند نیویورک تایمز، بوستون گلوب، ساینتفیک امریکن و تایم هم کار می نماید.

مغز همه ما محدودیت هایی دارد، افزایش ظرفیت فکر و اندیشه، بدون توجه به کالبد و تعاملات اجتماعی ممکن نیست!

کتاب او حاوی نکات بسیار جالبی است که درک ما را درباره کارکرد مغز و فرایند اندیشیدن تغییر می دهد و ترفندهای خوبی به ما برای ارتقای ظرفیت فکری مان یاد می دهد.

1- فکر کردن فقط در مغز رخ نمی دهد!

بیش از دو دهه پیش، دو فیلسوف به نام اندی کلارک و دیوید کلمرز این سؤال عجیب را مطح کردند که فکر کجا متوقف می گردد و بقیه جهان از کجا آغاز می گردد؟

در زمان های کهن، قلب را جای فکر و احساس می دانستند و بعد که متوجه کارکرد مغز شدیم، تصور کردیم که این تنها مغز است که روی کل فرایند اندیشیدن تاثیر می گذارد. اما به هر حال مغزهای همه ما در کالبدهایمان قرار گرفتند و نوع سیگنال هایی که از اندام های حسی دریافت می نماید، روی شیوه اندیشیدن ما تاثیر می گذارد.

به عبارتی کالبد را نباید به کلی در فرایند اندیشیدن بی اثر بدانیم و برای آن هم نقشی قائل باشیم، چیزی که به آن اصطلاحا پدیده extended mind یا فکریت توسعه یافته می گویند.

2- منظور از شناخت بدنمند Embodied cognition چیست؟

مغز و بدن از هم جدا نیستند و بنابراین اصطلاح شناخت بدنمند به این اشاره می نماید که اندیشه فرایندی است که کل بدن در آن نقش دارد.

ما یک حس درونی از خودمان داریم. حتی دستگاه گوارش ما با سیگنال های حسی که می فرسند، اندیشه ما را تغییر می دهد.

از سوی دیگر حتی حرکات فیزیکی بدن ما روی فکر کردن ما تاثیر می گذارند. گرچه اندیشه های خیلی عمیق بیشتر در حال سکون رخ می دهند، اما چه کسی است که نداند راه رفتن و ورزش، باعث هجوم ایده های ناخواسته و باز شدن مغز به شیوه های می شوند که در حالت سکون امکان نداشت.

حتی اشاراتی که با دست هایمان انجام می دهیم، روی تمرکز و شیوع اندیشه ما تاثیر می گذارند.

3- حتی فضای فیزیکی پیرامون ما هم روی فکر کردن ما تاثیر می گذارد

خیلی روتین شده که مغز را به کامپیوتر تشبیه کنیم. اما در واقع این طور نیست. یک لپ تاپ در روی میز یک دفتر یا در پارک، به شیوه یکسانی کار می نماید. اما مغز ما در شرایط محیطی مختلف ظرفیت های و شیوه های کارکرد متفاوتی دارد.

به همین دلیل است که محیطهای کاری دلپذیر یا اتاق کار بهتر می تواند خلاقیت ما را افزایش دهد.

4- تعاملات اجتماعی، ظرفیت فکری ما را بیشتر می نمایند

تمام وقت خود را در خانه حبس کنید و کتاب بخوانید و یادداشت بردارید. بعد نتیجه کار را با وقتی که درگیر معاشرت با دیگران و گفتگو یا تدریس هستید، مقایسه کنید.

تعاملات اجتماعی مغز ما را بارورتر می نمایند.

5- مغز خالص و مجرد، چندان قدرتمند نیست

خلاصه این بند می گردد همان عبارت مغز سالم در بدن سالم است. منتها با تفاسیری…

سالهاست که ما داریم در خصوص جاودانگی فناورانه صحبت می کنیم. یعنی تخیل می کنیم که اگر کل دیتا و فرایندهای پردازشی مغزمان را بگردد به کامپیوترها منتقل کرد، ایا این مترادف با جاودانه شما نیست؟

اما من همان موقع که نخستین مقالات را می خواندن شک داشتم. اگر قرار باشد اندیشه بدون آن حس همیشگی کالبد و سیگنال های اندام های حسی، به صورت خالص استخراج گردد، آیا شبیه سازی ما خوب خواهد بود.

احتمالا جادوانه نماینده های آینده، باید فکری به حال تغذیه اندیشه های استخراج شده با یک کالبد مجازی هم بنمایند. کسی هم چه می داند شاید تغذیه های جسمانی بهینه تری را ترتیب دادند.

نتیجه گیری که از این پست می گردد کرد که محیطهای کاری مناسب، پیدا کردن خودانگاره مثبت از بدن، فهم شرایط بدنی که باعث ریلکسیشن عمیق فکر می شوند؛ تعاملات اجتماعی مفیدتر، ظرفیت فکر و اندیشه ما را بالا می برند و بدون اینها ظرفیت مغز آنچنان که قبلا تصور می کردیم، نامحدود نیست.

منبع: + با تغییرات

نماشو: شبکه تبلیغاتی نماشو | آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، ثبت آگهی رایگان، آگهی رایگان اینترنتی، رپورتاژ رایگان

منبع: یک پزشک
انتشار: 20 مرداد 1400 بروزرسانی: 20 مرداد 1400 گردآورنده: host-fa.ir شناسه مطلب: 8118

به "مغز همه ما محدودیت هایی دارد، افزایش ظرفیت فکر و اندیشه، بدون توجه به کالبد و تعاملات اجتماعی ممکن نیست!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مغز همه ما محدودیت هایی دارد، افزایش ظرفیت فکر و اندیشه، بدون توجه به کالبد و تعاملات اجتماعی ممکن نیست!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید