زمین های خاکی ، تهران را قطب فوتبال ایران کرد
به گزارش مجله هاستفا، اگر پای صحبت بزرگان و قدیمی های فوتبال بنشینید و خاطرات آنها را ورق بزنید، درمی یابید که زمین خاکی ها، فصل مشترک همه آنها است.زمین هایی که ملی پوشان و ستاره های آن موقع درمیان هیاهو و استقبال پرشور هم محله ای ها پا در آنها می گذاشتند و برای برنده کردن تیم محله شان، از دل و جان مایه می گذاشتند.
خبرنگاران- مهدی اسماعیل پور: در منطقه نوپای ما نیز تعدادی از این زمین های به نسبت معروف و شناخته شده، وجود داشت. زمین هایی که پاتوقی محبوب برای اهالی محله به شمار می رفت و ازمعدود سرگرمی های آنها بود.این زمین های خاکی حتی پای بسیاری از علاقه مندان و فوتبالیست های عظیم سایر مناطق و محله های تهران و کرج را نیز به منطقه 21 باز می کرد که البته آن موقع بخشی از منطقه 9 محسوب می شد یا خارج از محدوده شهر بود. یکی از ستاره هایی که زمین های منطقه را هنوز خوب به یاد دارد، ستار همدانی، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال است. ستار آن موقع که بازیکن تیم بهمن کرج بود، مدتی در شهرک فرهنگیان سکونت داشت و در تنها زمین خاکی این محله بازی می کرد و مسابقه می داد. هافبک سابق تیم ملی و ساکن سال های دور شهرک فرهنگیان ما را به حدود 25 سال پیش می برد، یعنی زمانی که تازه پایش به شهرک فرهنگیان باز شده بود.
متولد کجا هستید و چگونه سر از شهرک فرهنگیان درآوردید؟
متولد سال 1353 هستم و در تبریز به جهان آمدم. از بچگی در کوچه و زمین های خاکی، فوتبال بازی می کردم، اما به شکل جدی فوتبالم را از 15 سالگی و از تیم بولینگ سازی تبریز شروع کردم. برادر عظیم ترم علاقه زیادی به فوتبال داشت و همواره فوتبال و مسابقه های فوتبالی را دنبال می کرد. بنابراین به نوعی علاقه او سبب گرایش من به این رشته ورزشی پرطرفدار شد. هرچند در فوتبال استعداد زیادی داشتم و خودم نیز عاشق این رشته بودم. از همان دوران کودکی در حیاط و کوچه و خیابان دنبال توپ می دویدم و شوت می زدم. در باشگاه های مختلفی از جمله تراکتورسازی تبریز، استقلال تهران، بهمن کرج، و النصر امارات، صبا باتری، پاس تهران بازی کردم و سال ها بازیکن تیم ملی بودم. زمانی که بازیکن تیم بهمن بودم به شهرک فرهنگیان رفتم و مدتی ساکن این محله بودم.
چرا این محله را انتخاب کردید و به محله های دیگر یا کرج نرفتید؟
سال 1372 که به تیم بهمن کرج رفتم، برای زندگی دنبال خانه ای می گشتم که هم بتوانم به موقع سر تمرین حاضر شوم و از سوی دیگر داخل شهر تهران باشد. بنابراین به پیشنهاد و هدایت دوستم، ناصر صادقی که خود بچه شهرک فرهنگیان بود، خانه ای در آنجا اجاره کردم. ناصر خودش عظیم شده آن شهرک بود و پس از بازی در تیم گالاتاسرای ترکیه، سال آخر فوتبالش به ایران برگشته بود. ناصر گفت: شهرک فرهنگیان محله خوبی است. وقتی هم که خودم محله را از نزدیک دیدم، خوشم آمد و خانه ای در شهرک فرهنگیان اجاره کردم. سکونت در شهرک فرهنگیان به سبب اینکه تردد را برای من آسان نموده بود، به نوعی برای من بهترین انتخاب در آن موقع بود.
شهرک فرهنگیان در آن سال ها چگونه بود؟
همان گونه که از اسمش هم پیداست، ساکنان شهرک، معلمان و قشر فرهنگی هستند. در مجموع، جای آرام و دنجی بود و همواره آرامش در آنجا موج می زد و از دید من واقعاً جای مناسبی برای زندگی بود. دوستانی مانند ناصر صادقی، علی لطیفی و یوسف بخشی زاده که هم تیمی بودیم، در همین محله زندگی می کردند. آن موقع ها در محله یک زمین خاکی بود که در آنجا فوتبال بازی می کردیم.
از این زمین خاکی برایمان بگویید.
متأسفانه این زمین از بین رفته است و دیگر وجود خارجی ندارد، اما همواره به عنوان بخشی از خاطراتم در ذهن من باقی خواهد ماند. در آن موقع، هر وقت فرصت می کردیم، همراه با علی لطیفی و یوسف بخشی زاده و ناصر صادقی و بقیه بچه ها در آن زمین خاکی فوتبال بازی می کردیم و به قول معروف پا به توپ می شدیم. یک سری بازی ها بود که هر چندماه یک بار به صورت کاپی بین محله های مختلف برگزار می شد. چند بار این بازی ها در زمین خاکی شهرک فرهنگیان انجام شد. تیم ها از محله های مختلف تهران با هم بازی می کردند و مسابقه می دادند. سرنوشت همه زمین های خاکی تهران مانند هم بود و تقریباً همه آنها از بین رفته اند. یا به خانه و آپارتمان و پاساژ تبدیل شدند یا در بهترین حالت، مانند همین زمین خاکی شهرک فرهنگیان، بخش کوچکی از آنها را چمن مصنوعی کردند. اما آن زمین های خاکی کجا و این زمین های چمن مصنوعی کجا!؟ من در زمین های خاکی از جمله ارم در منطقه 9 نیز بازی نموده ام. بازیکن های شناخته شده ای مانند محسن گروسی هم در زمین ارم بازی می کردند.
این زمین های خاکی از جمله زمین خاکی شهرک فرهنگیان چه تأثیری روی محله ها داشتند؟
نه تنها زمین خاکی فرهنگیان بلکه همه زمین های خاکی، عامل اصلی پیشرفت فوتبال تهران در آن موقع بودند. همین زمین های خاکی، تهران را به قطب فوتبال ایران تبدیل کرد. بسیاری از ستاره های درجه یک تیم ملی در دل همین زمین ها رشد کردند و آبدیده شدند. جدا از موضوع فوتبال، زمین های خاکی به جامعه هم خدمت می کردند. جوان های زیادی با حضور در این زمین ها یا تماشای مسابقات سرگرم می شدند و سراغ خلاف و بزهکاری و کارهای دیگر نمی رفتند. این دور هم جمع شدن ها ، مشارکت اجتماعی مردم را هم تقویت می کرد. برای برگزاری بازی در یک زمین خاکی همه بچه محل ها با هم همکاری می کردند. اکنون برای بازی های استقلال و پرسپولیس هم جمعیت زیادی به ورزشگاه نمی رود، اما آن سال ها مردم دورتادور زمین های خاکی جمع می شدند تا بازی ما را تماشا نمایند!
پس به نظر شما یکی از دلایل فاصله دریافت مردم از فوتبال از بین رفتن همین زمین های خاکی است؟
مردم از فوتبال فاصله گرفته اند. چون فوتبال دیگر از کوچه و محله ها رفته است. در گذشته، فوتبالیست ها میان همین مردم رشد می کردند و به تیم های عظیم می رفتند. وقتی هم مشهور می شدند، باز هم در همین زمین های خاکی و در میان مردم بودند. اما اکنون مدرسه های فوتبال پولی جایگزین زمین های خاکی رایگان شده اند. امروزه فوتبال و فوتبالیست ها به نوعی برای مردم دست نیافتنی شده اند و فاصله زیادی بین آنها افتاده است. از بین رفتن زمین های خاکی لطمه عظیمی به فوتبال و سلامت جامعه زد. زمین های کوچک چمن مصنوعی هم نتوانسته اند جای زمین های خاکی را در محله ها پر نمایند.
- بهترین خاطره ام از محله،دعوت به تیم ملی است
ستار همدانی در پاسخ به این سؤال که هنوز با محله و یا ساکنان شهرک فرهنگیان در ارتباط هستیدو به محله قدیمی رفت وآمد دارید؟ می گوید: متأسفانه به سبب مشغله های مختلف، ارتباط چندانی با ساکنان محله ندارم. البته هرازگاهی پیش آمده که خیلی کوتاه و گذرا از این محله رد بشوم. نسبت به سال های گذشته که من ساکن شهرک بودم، تغییرات زیادی نموده است. برای مثال، همان زمین خاکی دیگر وجود ندارد. یا دیوار دور شهرک را برداشته اند. در گذشته، شهرک تنها یک ورودی داشت. خیابان ها و کوچه های جدیدی ساخته شده و خلاصه نسبت به گذشته پیشرفت نموده است. البته عمده تغییرات در فضای اطراف شهرک اتفاق افتاده و داخلش شکل سابق را دارد. خیلی به این محله علاقه دارم و پیشرفتم را مدیون محله فرهنگیان هستم. نظم وترتیبی که ناشی از سکونت در این محله در زندگی من به وجود آمده بود و در سراسر زندگی ام جریان داشت، به نوعی کمکم کرد و موجب راهیابی من به تیم ملی شد. دعوت شدن به تیم ملی، بهترین خاطره من از این محله است.
بهترین خاطره ام از محله،دعوت به تیم ملی است
منبع: همشهری آنلاینگروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت