از خاصیت های جالب میگو با خبرید؟ - مجله هاستفا

2- سرشار از سلنیوم

یکی از مواد معدنی ای که در میگو به اندازه بسیار یافت می گردد، سلنیوم است. با خوردن 100 گرم میگو، 64 درصد از احتیاج روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند لوسمی و لنفوم هوچکین را کاهش می دهد.

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از احتیاج به این ماده مغذی تأمین می گردد، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه شان بگنجانند.

3- ضد آلزایمر

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می گردد عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه 380 میلی گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می نماید و با خوردن هفته ای 2 تا 3 بار میگو، این اندازه اسید چرب به بدن خواهد رسید.

4- ضد کم خونی

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از احتیاج به این ماده مغذی تأمین می گردد، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه شان بگنجانند.

5- منبع پروتئین و کلسترول خوب

میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی گردد زیرا آنالیز های مقایسه ای میان دو رژیم غذایی با تخم مرغ و میگو نشان داده اند که رژیم دارای میگو 7 درصد سطح کلسترول بد و 12 درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می دهد در حالی که رژیم دارای تخم مرغ، سطح کلسترول بد را 10 درصد و سطح کلسترول خوب را 7 درصد بالا می برد. در واقع این ماده غذایی چربی کمی دارد و با خوردن 12 عدد میگوی درشت بخارپز شده، 160 میلی گرم کلسترول وارد بدن می گردد و سطح تری گلیسرید 13 درصد پایین می آید بنابراین توصیه می گردد آن را مانند سایر منابع پروتئینی مصرف کنید.

سرانه مصرف میگو

طبق اعلام بعضی از کارشناسان، مصرف سرانه میگو در ایران تقریباً 10 تا 20 گرم در سال است و بیشترین مصرف نمایندگان هم تهرانی ها هستند. البته در سال های اخیر، مصرف فرآورده های دریایی افزایش قابل ملاحظه ای داشته اما هنوز هم از اندازه استاندارد توصیه شده کمتر است و هنوز هم در مقایسه با مصرف جهانی در سطوح حداقل قرار داریم.

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می گردد عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند.

مصرف سرانه ماهی در ایران تقریباً 10 کیلوگرم در سال و در سطح جهانی 16 کیلوگرم است. بنابراین خوب است این را هم بدانید که در میان کشورهای م

ختلف جهان، تایلند، فیلیپین، هند و اکوادور بزرگ ترین پرورش دهندگان میگو هستند.

یادآوری

میگوی سرخ یا سوخاری شده، اندازه کالری دریافتی را افزایش می دهد در حالی که می توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم کالری و در عین حال مغذی ای داشت. البته کباب کردن و بخارپز کردن میگو با سبزی های خام یا بخارپز، می تواند وعده غذایی ارزشمندی را به وجود آورد.

روش تشخیص مقایسه ای میگو سالم و فاسد

فساد میگو

میگوها معمولا در دریا به وسیله تورهای ترال Trawl از کف دریا و در زمان طولانی صید می گردد ، طولانی بودن زمان تورکشی موجب خواهد شد که رسوبات همراه تور به سطح آب کشیده شوند و میگوها آلودگی زیادی داشته باشند که در این صورت اگر میگو در شرایطی قرار گیرد که محیط برای رشد و تکثیر میکرو ارکانیسم فراهم باشد .

میکروارگانیسم ها سریعا تکثیر می یابند و در چنین حالتی چون میگو نسبت به فساد حساس است در صورت وجود آلودگی زیاد در مدت کوتاه فاس خواهد شد. در روش تشخیص مقایسه ای میگوی سالم و فاسد موارد زیر از اهمیت برخوردار است.

1ـ بو

در میگوی سالم مخصوص میگو استشمام می گردد در حالی که در میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن استشمام می گردد.

2ـ رنگ

رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق می نماید . در میگوی پرورشی که از گونه سفید هندی است ، رنگ پوسته سبز زیتونی است . در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیج فارس است رنگ پوست صورتی روشن است . در میگو سر تیز ، رنگ سفید و در میگوی سبز تیره رنگ است .

در میگوی فاسد ، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر می گردد .

3ـ استحکام پوسته در ناحیه سرو بدن

در میگوی سالم پوست سفت و سخت و سر محکم به بدن چسبیده و رنگ آن نیز تغییر ننموده است . بافت گوشت ، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در می آید .

در میگوی فاسد در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است . پوسته بر روی بدن نرم می گردد و به راحتی از گوشت جدا می گردد . پیدایش رنگ نارنجی متمایل به قرمز بستگی به درجه فساد میگو دارد یعنی هر اندازه که میگو بیشتر فاسد شده باشد اندازه پیدایش رنگ قرمز کاهش می یابد .

روشهای عرضه میگو در بازار

4ـ عرضه میگو با سر

در صورتی که صید میگو به طور کامل بهداشتی بوده و در حمل و نقل و نگه داری آن کلیه موارد بهداشتی رعایت شده باشد . میگو را میتوان با سر و کامل در بازار عرضه کرد. در این حالت میگوی خریداری شده دارای کیفیت بالایی بوده و هیچ تغییر شیمیایی دیگری نیز در آن ایجاد نشده است . در میگوهای پرورشی چون کاملا بهداشتی و کنترل شده انجام می گیرد لذا خرید میگوی با سرو با کیفیت بالاتر ساده تر خواهد بود.

5ـ میگوی بی سر

در صید دریا به علت نحوه صید و خطر افزایش آلودگی و فساد در میگو بلافاصله پس از صید و یا پس از انتقال به کارخانه عمل آوری ، میگو بی سر شده و به صورت معلق در محلول نگه دارنده منجمد می گردد . بی سر کردن میگو و عمل آوری آن باید کاملا در مراکز عمل آوری میگو و زیر نظر دامپزشک متخصص انجام گردد تا سلامت میگوی مورد استفاده جهت بسته بندی تایید شده باشد .

6ـ میگوی بدون سرو پوسته

در حالی که میگو از نظر استحکام پوسته و سر دچار مشکل باشد ، سر و پوسته میگو در جدا نموده و میگو را به صورت پاک نموده که اصطلاحا P.U.D گفته می گردد در بازار عرضه می نمایند.

گردآوری به وسیله : مجله دلگرم