محمد رسول الله بدون نمایش بین المللی - مجله هاستفا

این روزها فیلمی مثل من سالوادور نیستم قرار است در ترکیه به صورت سراسری اکران شود و قرارداد آن نیز بسته شده از طرفی زمزمه اکران زاپاس نیز شنیده می شود که این اتفاقات جزو خبرهای خوب سینمای ایران محسوب می شود، اما یک نکته جالب در این میان وجود دارد؛ آن هم این که سازندگان فیلمی مثل من سالوادور نیستم متعلق به بخش خصوصی، توانسته اند اکران بین المللی فیلمشان را پیگیری کنند، اما دست اندرکاران پروژه بزرگی مثل محمد رسول الله و بخصوص پخش کننده آن حتی از عهده اکران این فیلم در کشور مسلمانی چون ترکیه نیز برنیامدند و حالا با گذشت یک سال از شروع نمایش داخلی این فیلم می توان ادعا کرد اکران بین الملی این فیلم عملا شکست خورده است.

البته همان زمان انتقادهای واضحی نیز به شرکت نورتابان وارد شد و کار تا آن جا پیش رفت که محمدمهدی حیدریان مدیر پروژه این فیلم مهرماه گذشته در این باره اظهار نظر تند و تیزی کرد و گفت: نور تابان به عنوان مالک فیلم، اصرار داشت که کار را انجام دهد و آقای مجیدی هم رضایت داده بود، البته من این قسمت را موافق نبوده و نیستم؛ نور تابان تازه متولد شده است و تجربه ای در این بخش ندارد. او حرف هایش را این طور ادامه داده بود: نورتابان که اصلا نه ادعایی دارد و نه می تواند داشته باشد، چون اصلا تجربه هم ندارد؛ می خواهم بگویم اگر تجربه ای هم می داشت، برای این کار کوچک بود.

با این حال اکران بین المللی این فیلم به شرکت دیگری واگذار نشد و بالاخره این پروژه با شکست کاملی روبرو شد. اولین اتفاق مهم برای این فیلم، اکران افتخاری آن در جشنواره مونترال کانادا بود که شروع خوبی به حساب می آمد و همه را نسبت استقبال از فیلم امیدوار کرد، اما در ادامه با این که از نام هایی مثل پارامونت پیکچرز و سونی برای مذاکره درباره این فیلم نام برده می شد، به جز نمایش های موردی، عملا اتفاقی نیفتاد

پس از آن خبر اکران فیلم در کشورهایی مثل ترکیه و هند نیز شنیده شد که هردوی آن ها منتفی شد؛ در هند فتوای علما جلوی اکران فیلم را گرفت و در ترکیه به دلایلی 400 سینمایی که اعلام آمادگی کرده بودند از اکران فیلم منصرف شدند و به این ترتیب اکران آسیایی محمد رسول الله نیز اوضاعی بهتر از اروپا پیدا نکرد.

ماجرا درباره کشورهایی مثل عربستان و مصر کاملا فرق می کرد و احتمال اکران در این کشورها از همان ابتدا صفر بود. اما پخش کننده بالاخره پیروز شد نمایش هایی چند روزه در بیروت، بغداد و مسکو داشته باشد که همگی آن ها اکران خصوصی به حساب می آمدند و در نهایت فیلم آخر مجید مجیدی اکران سراسری را در هیچ کشوری به جز ایران تجربه نکرد.