دستیابی ایران به فناوری جدید سولفورزدایی از نفت کوره با یاری شرکت های دانش بنیان - مجله هاستفا

به گزارش گروه اقتصادی خبرنگاران، براساس کنوانسیون محیط زیست مارپل از ابتدای سال 2020 سوخت کشتی ها دیگر نمی تواند با سولفور بالا باشد و کشتی هایی که سولفور بالا دارند یا جریمه می شوند یا متوقف خواهند شد.

بر این اساس سازمان بین المللی دریانوردی در پاسخ به نگرانی های بین المللی درباره آلودگی ناشی از گاز های مضر از اگزوز کشتی ها در نظر دارد قانون کاهش استاندارد مجاز سولفور در سوخت کشتی، از 3.5 درصد به 0.5 را از اول ژانویه سال 2020 لازم الاجرا کند.

این تصمیم موجب می گردد تا کشور هایی را که تأسیسات قدیمی پالایشی دارند و نفت کوره با گوگرد بالا تولید می نمایند، از بازار تجارت نفت کوره بیرون روند. از جمله کشور های عضو سازمان کشور های صادرنماینده نفت (اوپک) که نفت کوره با مقدار بالای گوگرد تولید می نمایند: ایران، عربستان، عراق و ونزوئلا هستند که قانون جدید تهدیدی برای آن ها به شمار می رود. مکزیک و برزیل نیز از جمله کشور های غیرعضو این سازمان هستند که از نفت کوره با میزان گوگرد بالا و پالایشگاه های فرسوده استفاده می نمایند.

این شرایط باعث شده تا همه بازیگران اصلی بازار نفت کوره اعم از پالایشگاه ها، صاحبان خطوط کشتی رانی، شرکت های کشتی سازی، بنادر، صاحبان مخازن، ترمینال ها وغیره به شدت روی این موضوع مطالعه نموده و اقدامات لازم را در نظر گیرند و در این زمینه پروژه های پالایشی در کشور های مختلف برای آماده سازی برای این شوک شروع شده است.

این در حالی است که ایران با تولید بیش از 20 میلیون لیتر در روز از مهم ترین تولیدنمایندگان نفت کوره در دنیا بوده است.

نکته قابل توجه این است که ایران حتی اگر امروز تصمیم بگیرد که به سرعت تکنولوژی پالایشگاه ها را ارتقا دهد، نمی تواند همه این نفت کوره را از بین ببرد یا گوگرد آن را کم کند، زیرا از روزی که تصمیم گیری گردد و منابع اقتصادی تخصیص پیدا کند، به ثمر نشستن این پروژه ها حدود چهار سال طول می کشد.

از طرف دیگر با اجرائی شدن تحریم های آمریکا از آبان سال گذشته و همچنین کمبود شدید منابع ارزی دولت برای سرمایه گذاری در این زمینه، امیدی نیست که دولت در مدت باقی مانده بتواند میزان نفت کوره تولیدی در کشور را کاهش داده و همچنین گوگرد موجود در نفت کوره را به نیم درصد برساند.

یکی از راه هایی که وزارت نفت تاکنون دنبال نموده این است که این نفت کوره را به بازیگران میانی بفروشد تا در پالایشگاه های دیگر تولید نمایند یا به صورت تلفیق و امتزاج با سایر فراورده های نفتی با گوگرد پایین، میزان گوگرد را کم نمایند که این روش از نظر اقتصادی به ضرر ایران بوده و خواهد بود.

روش دیگر این است که وزارت نفت با درنظرگرفتن سیاست های تشویقی بخش خصوصی را مجاب کند تا در زمینه ایجاد تأسیسات گوگرد زدایی در مجاورت پالایشگاه ها یا در بنادر جنوبی ایران سرمایه گذاری نمایند که این راهبرد قطعا یک سیاست برد- برد خواهد بود، زیرا از یک سو وزارت نفت به خواسته خود مبنی بر کاهش گوگرد موجود در نفت کوره رسیده است و از طرف دیگر، سودی که در حال حاضر نصیب واسطه های خارجی می گردد، به بخش خصوصی داخلی تعلق خواهد گرفت. در غیر این صورت، باید منتظر ماند و از سال 2020 بعد از پر شدن مخازن، شاهد تخلیه نفت کوره تولیدی پالایشگاه ها در محیط های اطراف باشیم که ضرر های مادی و محیط زیستی بسیار زیادی به کشور تحمیل خواهد نمود.

با این وجود اخیرا شرکت ملی نفتکش ایران و پژوهشگاه صنعت نفت با همکاری یک شرکت دانش بنیان داخلی توانستند با روش ODS به دانش سولفور زدایی دست پیدا نمایند که نمونه های تولیدی و تست های فنی آن در موتور های کشتی های متعلق به شرکت ملی نفت کش ایران پیروز بوده است.

در آخرین جلسه هیات دولت نیز این موضوع اعلام شده و بر این اساس تصمیم گرفته شده است تا این روش سولفورزدایی به صورت پایلوت و گسترده اجرایی گردد تا ایران بتواند در بازار نفت کوره دنیای حتی برای بعد از سال 2020 حرفی برای گفتن داشته باشد.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت