در سیراف کجا را ببینیم؟ - مجله هاستفا

اگر از سمت دریا به سیراف نگاه کنیم، شبیه به ماسوله به نظر می آید؛ اما سیراف در حاشیه خلیج فارس خیلی قدیمی تر از ماسوله است. البته این شهر را به بندر طاهری هم می شناسند. نام این بندر از زمان حمله مسلمانان تغییر نام پیدا کرد و دوباره در سال 1387 نام سیراف به آن بازگردانده شد.

سیراف کجاست؟

اگر 245 کیلومتر از شرق بوشهر دور شویم و از شهرستان کنگان بگذیم، در مجاورت ساحل خلیج فارس به سیراف می رسیم. این شهر در واقع بین بندر کنگان و بندر عسلویه قرار گرفته است.

در همان ابتدای شهر به آبشار مصنوعی می رسیم و به دره لیرو که برویم دیدنی های زیادی در انتظارمان است.

حوضچه های آب باران

داخل ارتفاع کوه های شمال شهر، قبرهای سنگی دفن شده که ابتدا داخل آن هیچ مرده ای نبوده. این قبرها در روزهای قدیم جایی برای جمع کردن آب و تزریق آن به زمین بوده. مردم برای تامین آب شرب یا جمع کردن آب در این چاه ها، آب را به سفره های زیرزمینی انتقال می دادند و در شهر از آن برداشت می کردند. البته بعدها در این گودال ها مردگانی هم دفن شدند که به گورستان تمدن ها معروف شد.

جاهای دیدنی بوشهر؛ از عمارت گلشن تا گور دختر

گورستان تمدن ها در دره لیر

شاید این نقطه یکی از عجیب ترین گورستان های جهان باشد. سیراف، روزگاری پررونق ترین بندر ایران بوده و در آن آدم هایی با ملیت های مختلف رفت وآمد می کردند. به خاطر رفت و آمد زیاد در بندر سیراف، گرایش های مذهبی هم در این ناحیه مختلف است.

به همین دلیل هم مرده های همه ادیان کنار همدیگر قرار گرفته اند تا امروز باستانشانسان نامش را گور تمدن ها بگذارند. جالب اینکه خاک روی این قبور به مرور زمان روی قبرها نشسته، چون در گذشته روی مرده ها خاک نمی ریختند. داخل این دره هم دخمه هایی برجای مانده که به عقیده باستانشناسان احتمالا منزلی برای زندگی در روزهای آخر عمر بوده.

آرامگاه سیبویه

سیبویه، عالم صرف و نحو بوده که در قرن سوم ه.ق زندگی می نموده است. آرامگاه او دقیقا در کنار گورهای دخمه ای قرار گرفته است. سیبویه، در چهل سالگی فوت کرد و در سیراف برایش مقبره ای سنگی و گچی همراه با گنبد ساخته شد. این آرامگاه به گور سیبویه معروف است، اما در شیراز هم مقبره دیگری منتسب به او وجود دارد که اگر هر دو را ببینیم می توانیم مقایسه شان کنیم.

آتشکده

بر روی تپه ای مشرف به دره لیر، اتاقکی وجود دارد که از آن زمانی به عنوان آتشکده استفاده شده است. این اتاقک احتمالا یکی از معدود بازمانده های شهر در هزار سال قبل است.

زلزله بزرگی که یک هفته تمام سیراف را می لرزاند، بخشی از شهر را زیر آب برد و بخشی را با خاک یکسان کرد. این زلزه باعث شد، سیراف را پمپئی ایران بخوانند. همان شهری که در ایتالیا زیر مذاب های آتشفشان مدفون شد. همین زلزله هم باعث شد که همه شهرتش را از دست بدهد و امروز کمتر از دیگر بنادر ایران شناخته گردد.

بیشترب بخوانید: برترین هتل های بوشهر کدامند؟

قلعه نصوری

یکی دیگر از جاهای دیدنی سیراف، قلعه ای بالای تپه شهر است که قبلا حاکم شهر در آن زندگی می کرد. این قلعه که در دوره قاجاریه ساخته شده شامل دو قسمت است: یک بنای دوطبقه قلعه و یک بنای چهار طبقه رو به دریا که جلوه زیبایی را در ساحل به وجود آورده. پرده های مختلف شاهنامه هم در تاقچه های ایوان غربی به صورت برجسته نقش بسته است که باید حتما دیدنش را در برنامه بگذاریم.