از ورزش صبحگاهی به تیم ملی رسیدم

به گزارش مجله هاستفا، زهرا کریمی -خبرنگار:دوره دبستان همراه با پسرهای محله دهکده المپیک فوتبال بازی می کردم، اما از دوره هدایت به بعد همکلاسی هایم همبازی من بودند.

از ورزش صبحگاهی به تیم ملی رسیدم

اینها صحبت های دروازه بان تیم ملی رشته فوتسال و فوتبال بانوان حمیده حمیدی است؛ فوتبالیستی که در خانواده ای ورزشی بزرگ شده است. او از دوران نوجوانی با علاقه ای که به بازیکن های فوتبال و به ویژه دروازه بان معروف آن دوره تیم ملی فوتبال کشورمان داشت، آرزویش این بود که روزی دروازه بانی نام آور گردد. حمیدی سال 2019 در مسابقات دیسکاور فوتبال برای دروازه بانی تیم آل استار(ALLSTAR) به کشور برلین آلمان دعوت شد و با کسب مقام دوم توانست نام خود را در این رشته ورزشی مطرح کند. حمیدی دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزش قلب و عروق است و مربیگری فوتبال A آسیا، مربیگری دروازه بانی فوتبال و داوری فوتبال درجه 1 را در کارنامه ورزشی خود دارد. این بانوی فوتبالیست معتقد است امکانات ورزش فوتبال در محله های تهران برای بانوان بسیار کم است به طوری که برای قرارداد بستن و تمرین فوتبال، باید همه تهران را بگردم تا سالن پیدا کنم. با این بانوی فوتبالیست درباره این ورزش هیجان انگیز و امکاناتی که برای بانوان وجود دارد، گفت وگو نموده ایم.

درباره دروازه بانی فوتبال بانوان برایمان بگویید و اینکه چطور شد این ورزش را به طور حرفه ای دنبال کردید؟

یادش بخیر! در خانه ما همواره به صورت خانوادگی و صبحگاهی ورزش می کردیم. پدرم هر روز صبح زود از خواب بیدارمان می کرد و روزمان را با نرمش صبحگاهی در اتاق پذیرایی خانه شروع می کردیم. به مرور زمان پدرم متوجه استعداد ورزشی من در رشته ژیمناستیک شد که با تماشای مسابقات ژیمناستیک حرکات ورزشی را بدون ایراد انجام می دادم. دنیای ورزشی من از کودکی با رشته ژیمناستیک شروع شد و بعدها با پیشنهاد پدرم در مدرسه ورزش ثبت نام کردم و همین دلیل آشناییم با رشته های ورزشی دیگر شد. بعدها ورزش هاکی را دنبال کردم، اما تماشای مسابقات فوتبال در شبکه ورزش نگاهم را معطوف این رشته ورزشی کرد. بازیکن مورد علاقه من آقای عابدزاده بود و بازی های او را دنبال می کردم. عکس احمدرضا عابدزاده را به در و دیوار اتاق و جلد کتاب هایم می چسباندم. سال 78، حدود 16 سال داشتم که رشته ورزشی فوتسال خانم ها در کشور باب شد. من هم ثبت نام کردم. من و دوستانم در نخستین تیم فوتسال کشور عضو بودیم. سال 83 لیگ فوتسال برگزار و بعد از فوتسال، رشته فوتبال تشکیل شد. 10 سال در رشته فوتسال و فوتبال در تیم های پیکان، سایپا و دانشگاه آزاد همزمان دروازه بان بودم اما علاقه زیادم به فوتبال باعث شد تا همزمان با بازی در تیم ملی، کارت داوری و مربیگری این رشته را گرفته و تحصیلاتم را هم ادامه دادم.

گفتید که عضو نخستین گروه تیم فوتسال و فوتبال بانوان بودید. امکانات این رشته ورزشی برای بانوان چگونه بود؟

ما با کمترین امکانات تیم فوتسال و فوتبال را تشکیل دادیم و در باشگاه های مختلف تمرین می کردیم. امکانات دوره ما صفر بود و الان امکانات کمی بهتر شده چون تعداد علاقه مندان به این رشته هم بیشتر شده است. تعداد سالن های ورزشی استاندارد برای بازی فوتسال و فوتبال برای بانوان کم است. به طور مثال اگر الان تیم فوتسال تمرین داشته باشد باید همه تهران را بگردم تا سالنی برای تمرین پیدا کنم. همین چند روز پیش برای بچه های تیم قلهک دنبال باشگاه بودم. باشگاه تختی در منطقه12 تنها سالنی بود که شرایط قرارداد را داشت. بعد از 10 سال از راه اندازی این رشته برای بانوان، همچنان برای انجام تمرین سختی های زیادی را متحمل می شویم. تنها سالن استاندارد خوب در تهران، ورزشگاه آزادی است که فقط اعضای تیم ملی می توانند استفاده نمایند. برای رفتن به ورزشگاه آزادی و برگشتن به محل کارم ساعت ها در جهت پرترافیک آزادی تا خیابان شریعتی معطل می شوم.

تا به حال به فکر راه اندازی مدرسه فوتبال برای بانوان افتاده اید؟

بله و اتفاقاً حدود 2 سال پیش با همفکری و همکاری دوستانم خانم سوگل عرب و آتوسا حجازی، آموزشگاه فوتبال تیم حجازی را در بلوار شهرزاد واقع در منطقه 3 راه اندازی کردیم. ابتدا دختران و بانوان از مدرسه استقبال خوبی داشتند، اما با توجه به اینکه این مدرسه در یکی از زمین چمن های مصنوعی منطقه است، تعدادی از بازیکن ها از ثبت نام دوباره انصراف دادند. خیلی از خانواده ها تصور می نمایند فوتبال ورزشی مردانه و پسرانه است بعضی هم نگران هستند که اگر زیر آفتاب بازی نمایند پوستشان آسیب می بیند. . به نظرم اگر در جنوب شهر این امکانات را فراهم می کردیم، استقبال بیشتری می شد چون در مقابل سختی ها مقاوم تر هستند.

برای ترغیب بانوان به ورزش چه کارهایی باید انجام داد؟

احتیاج است تا مسابقات باشگاهی در محله ها برگزار گردد و بانوان را برای تماشای مسابقات به باشگاه ها دعوت کنیم. تنها با شعار دادن نمی توانیم بانوان را به سالن های ورزشی و چه بسا ایستگاه های تندرستی دعوت کنیم باید اول ابزار و مقدمات آماده باشد. طی این 10 سال همه تلاشم رشد، تقویت و بالا بردن تیم ملی فوتسال و فوتبال بانوان ایران در حوزه بین الملل بود و خوشبختانه با نبود همه امکانات در این حوزه توانسته ایم استعدادهای این رشته را شناسایی کنیم. همین که پیروز شده ایم در جدول مسابقات لیگ در مرتبه خوبی بنشینیم برای ما حکم رتبه های برتر را دارد.

حمیده حمیدی دروازه بانی تیم ملی فوتسال بانوان را از سال 82 تا 92 برعهده داشته است. او همچنین به عنوان مربی دروازه بان های تیم ملی فوتبال بانوان زیر 14 سال، زیر 16 سال بوده و اکنون مربیگری زیر 19 سال و بزرگسال را برعهده دارد.

  • بعضی مقام های کسب شده توسط بانوی فوتبالیست

    کسب مقام دوم در مسابقات دیسکاور فوتبال به عنوان بازیکن تیم ALLSTAR

    در برلین آلمان (2029)

    کسب مقام اول در مسابقات مقدماتی فوتبال زیر 19 سال در میانمار (2018)

    حضور در تورنمنت سوچی روسیه با تیم فوتبال زیر 19 سال (2018)

    مقام اول تورنمنت فوتسال در کشور کویت(1389)

    مقام اول مسابقات فوتبال دسته یک کشور(1385 و 1386)

bestcanadatours.com: مجری سفرهای گردشگری و تجاری و آموزشی | مجری مستقیم و کارگزار سفرهای بین المللی خارجی

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 4 آبان 1400 بروزرسانی: 4 آبان 1400 گردآورنده: host-fa.ir شناسه مطلب: 345

به "از ورزش صبحگاهی به تیم ملی رسیدم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "از ورزش صبحگاهی به تیم ملی رسیدم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید